WHV BEACH • Clinic door Emi van Driel & Puk Stubbe - September 2020

WHV Beach Promo Jeugdtrainingen - Mei 2020

DJ Madness Bedrijvenbeach - September 2018

WHV Blacklight Event - Juni 2017

Waarom kies jij voor volleybal? - November 2016

Nationaal kampioenschap Heren recreanten: - september 2014.

Promotie heren 1 naar de derde divisie mei 2014.

 

WHV start met de line-up en daardoor sinds seizoen 2013-2014 in alle wedstrijden in Nederland overgenomen.

Eerste WHV familiedag – aug 2012.

Start kleutervolleybal vanaf 3 jarigen - Juni 2011.

Promotie dames 1 naar de derde divisie - april 2012.

 

Opening WHV beachveld De Wiel - juli 2012.

 

WHV Beachtoernooi op Reilinghplein - 2011.

WHV Beachtoernooi op Reilinghplein - Juni 2009.

---

Geschiedenis 60 jaar volleybal bij WHV Asperen

Hieronder wordt de geschiedenis van WHV zo scherp als mogelijk opgetekend. Gedeeltelijk is het opgehaald vanuit de overlevering, maar zeker ook gebaseerd op feiten vanuit het archief. Veel van de informatie is verzameld vanuit eerdere jubilea, maar in het 60^ste jaar van WHV zal er op 16 september 2017 ook een tijdelijk museum ingericht worden om zoveel mogelijk feiten, beeld en geluid te verzamelen.

Het ontstaan

Het begon allemaal in 1957, toen op initiatief van dhr. E.A.B. Stuut een oprichtingsvergadering werd belegd in café “De Groot”aan de Oranjewal (het huis op de hoek van de Oranjewal en de Voorstraat).

Van deze vergadering zijn geen notulen bekend, maar Dirk den Besten, oud bestuurslid van de WHV gymnastiekvereniging, weet zich de bijeenkomst nog prima te herinneren. Strijdpunt op deze vergadering was namelijk de vraag, hoe de verhouding tussen de al bestaande WHV gymnastiekvereniging en de nieuw op te richten volleybalafdeling zou moeten worden vastgelegd. Het bestuur van de gymnastiekvereniging dacht daarbij aan een soort onderafdeling van de gymnastiekvereniging, terwijl de volleyballers een meer zelfstandige koers wilden varen. Er zijn die avond in ieder geval harde woorden gevallen, maar er werd toch een voorlopig volleybalbestuur samengesteld bestaande uit de heren E. Herrewijn, E.A.B. Stuur, A.G. Kovel en de dames Verwey en E. Feunekes.

De sfeer op die oprichtingsvergadering valt ook nog af te lezen uit de notulen van de eerste ledenvergadering van de volleybalvereniging op 29 januari 1957. Hierin wordt gesproken over “diverse initiatieven van het voorlopige bestuur van de volleybal, die steeds weer doodliepen op het niet willen of kunnen begrijpen van de bedoelingen van de volleyballers ten opzichte van de gymnastiekafdeling”. In die eerste algemene ledenvergadering, waar 24 leden aanwezig waren, is het overigens nog lang niet duidelijk dat WHV als volleybalvereniging zelfstandig door zal gaan. Er wordt op die ledenvergadering gesproken over een overkoepelend hoofdbestuur van drie mensen, te weten dhr. L. van Ooyen als vertegenwoordiger van de gymnastiek, dhr. A.G. Kovel als vertegenwoordiger van de volleybal en dhr. Stoop als “onafhankelijke”.

Er wordt staande de vergadering een bestuur gekozen bestaande uit dhr. E. Herrewij (voorzitter), dhr. AG. Kovel (secretaris) en mevr. E. Feunekes (penningmeester) en als algemeen bestuursleden dhr. E.A.B. Stuut en mevr.  A. de Jong. Ook wordt de naam WHV officieel vastgesteld. Besloten wordt nog niet te gaan deelnemen aan de competitie gezien de hoge kosten en het feit dat allen nog ongeoefend zijn. Van het overkoepelende bestuur is nooit wat gekomen en beide verenigingen zijn vanaf dat jaar hun eigen weg gegaan.

In het jaar van de oprichting werd als publiciteitsstunt een volleybal-demonstratiewedstrijd georganiseerd in de Achterstraat. Het volleybalspel zag er toen nog heel anders uit dan tegenwoordig. Alle ballen moeten bovenhands verwerkt worden en pas veel later werden ook de onderhandse technieken toegestaan.

De eerste tien jaren, periode 1958-1967

In het tweede jaarverslag lezen we dat de vereniging inmiddels 28 leden telt, een batig saldo heeft van fl. 197,12, deelneemt aan een onderlinge vriendschappelijke competitie en zich beraad op uniforme sportkleding.

Vanaf 1960 neem WHV voor het eerst deel aan de reguliere volleybalcompetitie. Eerst alleen met een herenteam, maar vanaf1962 met een dames- en herenteam. Opmerkelijke feite uit het begin van de zestiger jaren is de zeer matige opkomst bij de jaarvergaderingen. Aantallen van de 7 en 8 leden zijn dan normaal en uit praktische overwegingen besluit men in 1962 de vergadering in de gymnastiekzaal te Asperen te houden, zodat men erna nog kan gaan volleyballen. In 1963 wordt zelfs in het geheel geen jaarvergadering gehouden. De contributie wordt in 1962 verhoogd tot fl. 0,40 per week voor senioren en fl. 0,25 per week voor studenten.

Belangrijke bron van inkomsten voor de vereniging is in die jaren, tot aan de oprichting van de voetbalvereniging, de voetbaltoto. In de notulen van 1964 komen we de onderwerpen tegen die ruim vijftig jaar later nog steeds actueel zijn. Het gaat daarbij om het ontbreken van rugnummers, resulterend in boetes die de gestraften zelf mogen betalen, het grote verloop onder nieuwe leden door het gebruik aan opvang, het kweken van een betere teamgeest door middel van contactavonden en het op het laatst afzeggen van wedstrijden doordat het team over onvoldoende spelers beschikt.

Tot aan 1965 stabiliseert het ledenaantal zich en blijft het aantal jeugdleden beperkt. Er worden jaarlijks toernooiavonden georganiseerd en er wordt met wisselend succes met zowel een dames- als een herenteam deelgenomen aan de NeVoBo-competitie, afdeling Dordrecht. Het verenigingskapitaal in 1965 bedraagt fl. 57,30. In 1964 treedt een geheel nieuw bestuur aan bestaande uit dhr. G.J. van ochtend, dhr. A. Verwey, mevr. H. de Weerd en Mevr. Brouwer-van Weverwijk en dhr. H. Sterk. Hoogtepunt in deze prille WHV geschiedenis is het 10-jairg jubileum. Ook toen al werd een jubileumcommissie benoemd. De commissie, bestaande uit mevr. J.E. Temminck, dhr. B van ’t Land en dhr. A. Verwey stelt een feestprogramma samen bestaande uit drie onderdelen, te weten:

1. Met de jeugd, leden en donateurs per bus naar de eredivisiewedstrijd (Orawi/Blokkeer) tegen betaling van fl. 5,-
2. De organisatie van een eigen nationaal toernooi op het voetbalveld of bij slecht weer in de gymzaal
3. Een feestavond met bandje en conferencier

In de notulen van het jubileumjaar vinden we niets meer terug van de geplande feestavond. Daarvoor in de plaats kwam een etentje dat door de leden zelf werd verzorgd. Het jubileumtoernooi werd zowel bij de dames als bij de heren gewonnen door Shot uit Culemborg en WHV werd bij beide tweede.

Ondanks het schitterende weer werd het toernooi toch binnen in de gymnastiekzaal georganiseerd. Kennelijk heeft men va de voetbalvereniging geen toestemming gekregen om van de velden gebruik te maken. Het jubileumtoernooi werd aangekleed met gezellige kraampjes op het gymnastiekplein. De totale kosten van het jubileumfeest bedroegen fl. 120,-.

Het damesteam werd in het jubileumjaar kampioen in de tweede klasse  en verloor de promotiewedstrijd tegen Delta 4 kansloos met 3-0, maar promoveerde bij keuze toch naar de eerste klasse. De heren wisten zich dat jaar in de eerste klasse te handhaven met 15 punten uit 16 wedstrijden.

WHV in de lift, periode 1968-1977

Een jaar later werden de districten Rotterdam en Dordrecht samengevoegd en omdat de heren dat jaar als vierde eindigde in de eerste klasse, mocht men een jaar later uitkomen in de nieuw gevormde Promotieklasse. Het pas opgerichte herenteam werd in dat jaar kampioen in de vierde klasse. Begin 1969 startte WHV voor het eerst met een jeugdteam; in hun eerste seizoen werden ze gelijk kampioen in hun afdeling.

Het herenteam behoorde in die tijd tot de sterkste teams uit het district. Bekende namen uit dat team waren: Piet Brijder, Gert-Jan van Ochten, Bert en Henk van `t land, Nico Wieringa, Johan de Kruyk en Koos Gerdessen. De thuiswedstrijden werden gespeeld in de gymnastiekzaal aan de Leerdamseweg en werden druk bezocht. Voor bezoekende teams was de reis naar Asperen meestal een heel zware; de luidruchtig aanwezige jeugd zorgde altijd voor een oorverdovend lawaai. Tegenstanders in die jaren waren: Concordia, ASWH, Torpedo, Delta, Smash, Orawi, Jong Pendrecht, St. Paul, Libanon, DOS, Lekkerkerk etc. Namen waarvan er nu nog steeds een aantal bestaan, maar waarvan de meeste verdwenen zijn. WHV zat duidelijk in de lift; het aantal leden liep op naar ongeveer 90 en in seizoen `69-`70 werd met 5 teams deelgenomen aan de competitie (3 heren, 1 dames en 1 jeugd). Alle teams eindigen dat jaar bij de eerste drie. Het was de periode waarin een aantal oudgedienden van nu hun volleyballoopbaan begonnen. Herman Versluis, Jan Temminck, Wim de Jong, Kees Schalk en ondergetekende maakten eind jaren 60 hun volleybaldebuut. De opleving volgde op een actie die werd gestart in 1967 om meer leden te werven, gezien de “uiterst penibele financiële situatie” in dat jaar. De toto-inkomsten waren sterk gedaald en het geringe aantal leden kon onmogelijk de financiële lasten blijven dragen. Ondanks forse contributieverhogingen liep het maandelijkse tekort op tot fl. 82,50. Zoals uit bovenstaande blijkt had de actie binnen twee jaar succes en waren in 1969 alle donkere wolken verdwenen. Door de heren De Klerk en Oudijk worden initiatieven ontwikkeld voor een clubblad. In 1968 ziet het clubblad “Touche “ het daglicht. Mevr. M. Boon zit samen met beide initiatiefnemers in de redactie.

Begin jaren ’70 neemt WHV het initiatief voor de Sportraad, een overkoepeling van alle Asperse sportverenigingen van dat moment. Men hoopte op de bouw van een gezamenlijke sporthal/kantine op de plaats van de huidige voetbalkantine, maar al snel werd duidelijk, dat dit op te veel bezwaren stuitte van met name de voetbal.

In 1971 wordt de vereniging koninklijk goedgekeurd om de aansprakelijkheid van de bestuursleden beter te kunnen regelen. Het eerste herenteam speelt vanaf 1970 haar thuiswedstrijden in Arkel, omdat de zaal in Asperen afgekeurd wordt voor promotieklasse wedstrijden. Het zou het ebgin zijn van een lange zwerftocht van heren 1, die pas gestopt wordt met de opening van Sporthal “De Schildkamp” in 1984. Na Arkel volgden Heukelum, Leerdam, Gorinchem, weer Heukelum en Vuren als thuisbasis voor de heren en in sommige gevallen ook de dames. De vele wisselingen hadden onder andere te maken met het regelmatig degraderen en promoveren uit de promotieklasse en de eerste klasse van de heren in de jaren ’70. Omdat de zaaleisen voor de promotieklasse hoger waren dan die voor de eerste klasse moest nogal eens gewisseld worden van zaal. Een en ander kwam de onderlinge band binnen de vereniging bepaald niet ten goede. Veel leden zagen heren 1 nooit spelen. In 1981 degradeerden de heren voor het laatste uit de promotieklasse. Vanaf dat jaar speelde men 15 seizoenen onafgebroken in de 1^ste  klasse. Pas in 1996 keren de heren terug op het hoogste districtsniveau.

Keren we terug naar het begin van de jaren ’70. Het seizoen ’70-’71 kan als een van de meest succesvolle WHV-jaren worden gekenmerkt. De sterke groei van de jeugdafdeling begint zijn vruchten af te werpen en het aantal competitiespelende teams is inmiddels gegroeid tot 7. Hoewel Heren 1 nipt promotie naar de landelijke divisie mist (men wordt tweede achter SWWH uit Hendrik-Ido-Ambacht), zijn er dat jaar toch maar liefst vier kampioenen en nog een tweede plaats te vieren. Heren 2 promoveert dat jaar naar de 1^ste klasse. De dames rukken op naar de promotieklasse.

Hoe snel kan alles verkeren! Een jaar later verlaten een aantal oud-gedienden van heren 1 de vereniging en de jeugd wordt in het diepe gegooid. Ze weten zich nog twee seizoenen met hangen en wurgen te handhaven in de promotieklasse, maar in seizoen ’73-’74 degradeert men naar de 1^ste klasse. Het tweede team degradeert dat jaar naar de derde klasse, terwijl de dames als vijfde eindigen in de 1^ste klasse. Het jaarverslag van de wedstrijdsecretaris geeft aan dat jaar een bijzonder somber overzicht over de resultaten en verwachtingen van de diverse teams.

Door het hoge percentage jeugdleden in die tijd werden de jaarvergaderingen aantrekkelijk gemaakt door na afloop enkele spelletjes bingo te spelen en een disco te organiseren. Zo slaagde men erin de opkomst bij de vergadering tot boven de 40 leden op te voeren.

Het bestuur dat inmiddels was uitgebreid tot 7 leden bestond in 1974 uit Dhr. Walburg, mevr. Roomer, mevr. N. de Stigter, dhr. C. Gerdessen, dhr. A. van Ochten, dhr. P. van Meeuwen en G. de Man. Met name een groep jeugdige herenleden speelde in die jaren in voor- en naseizoen vele tientallen toernooi. Prijs na prijs werd binnengehaald op toernooien in Werkendam, Giessen, Meerkerk, Geldermalsen, Sliedrecht, enz. Absoluut hoogtepunt was de winst van het internationale Fabert Cup-toernooi in Middelharnis. In een bloedstollende finale werd tegen iedere verwachting in het torenhoog favoriete Spirit Barendrecht met 2-1 verslagen. Het jeugdige WHV-team bestond uit Jan Temminck, Wim de Jong, Herman Versluis, Bram Hartzema, Roel van Leerdam,  Arie de Jongh en Gijs de Man.

Na een kort verblijf in de promotieklasse begin jaren 70 speelde Dames 1 van 1972 tot 1988 in de eerste klasse. In 1998 zag men af van P/D wedstrijden en degradeerde vrijwilliger naar de tweede klasse. Grote namen uit het verre verleden waren: Alie Donga, Mien Roomer-Boon, Corine Beekhuizen, Loes Hartzema, Corrie Blomberg, Nel Brouwer-van Weverwijk, Rolia Wiggelinkhuizen en wat later Corrie Gerdessen, Lida de With Annie Oskam, Rita Versluis, Teuni Noordhoek.

Een aantal malen had WHV te maken met volleybalverenigingen in de direct omgeving. In Leerdam was dat eerst MOVBA, voornamelijk bestaande uit Ambonezen volleyballers, later waren het DAS uit Heukelum en V.C. Leerdam. Al deze verenigingen waren geen lang leven beschoren. Veel van de ex-leden zochten hun heil later bij WHV. De teloorgang van DAS leverde WHV naast een aantal ballen en een zestal leden zelfs een bedrag van fl. 125,- in de kas op.

WHV staat al vanaf de eerste markt in 1976 met aardbeien op de Asperse markt. De opbrengst vormt jaarlijks een welkome aanvulling van de clubkas.

25 jarig jubileum, periode 1978-1987

Volleybalvereniging WHV was inmiddels een begrip in Asperen geworden en het aantal leden schommelde jarenlang rond de 100. Wekelijks verschenen uitgebreide wedstrijdverslagen in de plaatselijke bladen. Een probleem waar men al jaren mee kampte was de zaalaccommodatie. In de wijde omgeving van Asperen werden de thuiswedstrijden afgewikkeld, omdat de gymnastiekzaal van Asperen inmiddels niet meer gebruikt kon worden voor wedstrijden. Toen in 1978 sporthal “Berenschot” in Leerdam haar poorten opende, zag een deel van de leden zijn kans schoon en werd voorgesteld om de vereniging over te plaatsen van Asperen naar Leerdam. De buitengewone ledenvergadering van 25 januari 1978 kende dan ook slechts een agendapunt: overgang naar Leerdam. Maar liefst 50 leden bezochten deze emotionele vergadering in dorpshuis EMM. De overgang naar Leerdam werd als enige oplossing gezien om kans te kunnen maken op zaalruimte in de nieuwe sporthal en subsidie van de gemeente. Men was bang dat de gemeente Asperen geen subsidie zou verlenen voor de huur van de sporthal in Leerdam. Nadat standpunten voor en tegen waren uitgewisseld, bleek dat er nog geen besluiten genomen konden worden, omdat het vereiste ¾ deel van de stemgerechtigde leden net niet aanwezig was. Besloten werd een maand later opnieuw samen te komen voor een definitieve beslissing.

Vier maanden later, op de algemene ledenvergadering wordt over de gehele kwestie niet meer gesproken. Jan Temminck neemt de voorzittershamer over van Roel van Leerdam en om met Cor van der Hout te spreken: iedereen heft het glas, doet een plas en laat alles zoals het was.

Een deel van de trainingen en wedstrijden verhuist toch naar Leerdam. Dat positieve gevolgen voor het ledental, dat gestaag groeit.

Het bladblad “Touche” is inmiddels te ziele. Er is slechts een enkel exemplaar van overgebleven in de archieven. Op de ledenvergadering van 1978 nemen Fred Temminck en Rien Bambacht het initiatief voor een nieuw clubblad: “De Staffel”. Het kaft is getekend door Wim de Jong die ook de naam bedacht en in die tijd ook Staffels speelde in Heren 1. Van een eenvoudig gestencild blaadje zou het blad in de loop der jaren uitgroeien tot een professioneel clubblad, dat een onmisbare functie is gaan vervullen in de vereniging. Gelukkig beschikt de vereniging dankzij Fred Temminck over het volledige archief va het blad, waardoor veel waardevolle clubhistorie bewaarde blijft voor het nageslacht.

Het 25-jarige jubileum in 1982 wordt uitbundig gevierd. De jubileumcommissie bestaande uit Ton Dhondt, Rita Versluis, en Gijs de Man organiseerde een stratentoernooi, een wijnverkoop, een toernooi, een feestavond en een gezellige avond met eten op de jubileumdatum 7 juli.

De vereniging krijgt meer en meer een sociale functie. Er worden jaarlijks barbecues en feestavonden georganiseerd, die de onderlinge band versterken. Het initiatief voor deze jaarlijkse feestavond werd genomen door trainer Peter van Dijk. Alle teams organiseren bij toerbeurt aan het eind van het seizoen deze avond die daardoor telkens een ander karakter heeft. De traditionele barbecueavond was ooit een initiatief van heren 5-team.

Al ruim 25 jaar geleden organiseerde Aart van Ochten voor de eerste keer het vermaarde taartentoernooi aan het einde van het jaar. Toen nog in de gymnastiekzaal aan de Leerdamseweg, was dat ieder jaar een hoogtepunt. Aart zorgde altijd voor een hapje, drankje en muziekje waardoor menige volleybalromance daar in de loop der jaren opgebloeid is. Ook het bedrijfsvolleybaltoernooi, gestart in 1980, is inmiddels een vast terugkerend fenomeen.

Sponsoring speelt al jaren een belangrijke rol in de financiële huishouding van WHV. Naast de vele sponsors van het clubblad, kende WHV in de loop der jaren een aantal “grote” sponsors. Zo is de naam van de firma Hermeta al meer dan 25 jaar verbonden aan WHV, niet in de laatste plaats door de bemoeienissen van oud Hermeta-directeur en mede-oprichter van WHV, wijlen Dhr. E. Herrewijn. Later namen ook de firma’s Rijkaart en Kleyn Auto’s een aantal jaren de sponsoring van WHV-teams op zich.

 In 1984 gaat WHV spelen in de nieuwe sporthal “De Schildkamp”wat de saamhorigheid terugbracht binnen de club, omdat de teams in dezelfde hal konden trainen en spelen.  De redactie van “De Staffel”, toen  bestaande uit Fred Temminck en Klaas Vervloet, nam in 1985 het initiatief tot de organisatie van een familietoernooi: een traditie die tot aan de dag van vandaag is voortgezet en ieder jaar weer een hoogtepunt vormt.

Vanaf 1987 gaat de mini-afdeling bij WHV van start onder leiding van Ton Dhondt en worden er meer en meer nevenactiviteiten voor de jeugd georganiseerd, zoals laddercompetities, Sinterklaasfeest, bezoeken aan internationale wedstrijden en ouder/kind-toernooien.

WHV in de lift, periode 1988-1997

Al vanaf de oprichting kent WHV het begrip “rekreanten”: volleyballers die niet deelnemen aan de reguliere competitie, maar of alleen trainen of in een recreatieve competitie meespelen. In het begin van de jaren 70 telde deze afdeling al 20 leden, maar het verloop binnen de groep was meestal vrij groot, waardoor deze afdeling van WHV nogal met pieken en dalen te maken heeft gehad in de loop der jaren.

In oktober 1988 hebben Natasja van der Lek, Angela de Kuyper, Gijs de Man en Ton Dhondt samen met nog 11 personen de cursus minivolleybal-begeleider gedaan in Asperen. In dat jaar bestond er al een groep van ca 25 st.  D- en E-Jeugd. Ook zijn in dat jaar voor het eerst de vaardigheidsproeven afgenomen: de voorloper van de “Volleyladder”. Onder de bezielende leiding van Annie Oskam groeit de jeugdafdeling van WHV gestaag. Sinds deze periode beschikt WHV zelfs over meer jeugdleden dan seniorenleden. In 1990 wordt het eerste CMV team kampioen en in 1996 gaat het eerste jeugdlid van WHV naar een selectietraining georganiseerd door de NeVoBo om de talenten te ontwikkelen.

Dames 3 wordt 2 keer achtereenvolgens kampioen van 1995-1997 zonder ook maar 1 set te verliezen. In het jaar van het 40-jarig jubileum speelt WHV met 17 teams in de competitie en is het ledenbestand op een recordhoogte van 150 leden. Tijdens het 40 jarig jubileum werd er een stratentoernooi, ouder-kind toernooi, een miniplaybackshow en een clinic door spelverdeler van oranje Arnold van Ree georganiseerd.

WHV start met CMV, periode 1998-2007

In 1999 ging daarom ook een langgekoesterde wens van Annie Oskam die jarenlang de CMV en jeugd trok, in vervulling. Het eerste basisscholentoernooi werd georganiseerd en sindsdien zit het toernooi bomvol en is het een van de grootste jaarlijkse WHV-toernooien qua aantal deelnemers en publiek.

De volleybalsport blijft zich vernieuwen. In 2000 namen we afscheid van het oude systeem waarin je alleen een punt kon maken als je aan service was, en deed het rally-point systeem haar intrede met de verplichte 4 set. In 2001heeft de NevoBo het Circulatie Mini-Volleybal (dat nu Cool Moves Volley heet) geïntroduceerd. In 2002 heeft Ton Dhondt het bij WHV geïntroduceerd.

Bij de meisjes zorgden talenten voor diverse kampioensschappen. In 2001 won het meisjes C team voor de 1^ste  keer de regionale beker finale.  In 2002 kwamen Meisjes B voor het eerst uit in de topklasse, werd kampioen en behaalde een 4e plaats op Nederlandse kampioenschappen voor Meisjes teams in Haarlem. Een toernooi en niveau dat WHV nog niet eerder behaald had.

In 2002 zat WHV zonder voorzitter, maar ook zonder liquide middelen. De opgebouwde spaarpot was in de jaren ervoor, ondanks een aantal mooie grote sponsorbedragen, toch opgegaan. Door toenmalige hoofdtrainer Cor van der Hout werden de toen nog jonge heren W.P. (Wildrik) van der Plassche en O.J.W (Olaf) van Arkel gestimuleerd gezamenlijk het voorzitterschap op zich te nemen. Voor WHV was het duovoorzitterschap een unicum. Deze samenwerking leverde een weloverwogen docht slagvaardig en stabiel bestuur 6 jaren. Ook in 2002 beslist de NeVoBo om alle financiën landelijk te gaan besturen en het district Zuid-West te integreren in regio Zuid. Gezien het pand dat in eigendom was van de regio, ontvangen alle oude clubs een eenmalig bedrag retour.

In 2003 leiden gesprekken met volleybalvereniging De Weister uit Leerdam ertoe dat de 12 leden zich bij WHV aansluiten waardoor er bij de recreanten van WHV een nieuw leven wordt ingeblazen. In 2004 gaat WHV over naar een nieuw tenue met rood en blauw in het shirt en een blauwe broek.

Het motto van het 50-jarig jubileum is WHV viert 50 dagen feest, omdat tussen de eerste festiviteiten de Asperse markt en de laatste de BBQ op 7 juli precies 50 dagen zitten. Speciaal voor het jubileum hebben Orianne Kuijntjes en Tjerk de Kuijper voor WHV een nieuw logo ontworpen. Het werd groots gevierd met een activiteitenkalender, welke werd mogelijk gemaakt door verkoop van historische petten en een toegankelijke Merlot wijn. Er werd een stratentoernooi georganiseerd wat diverse nieuwe leden opleverde, er was een clinic met Saskia van Hintum met haar team van Sliedrecht Sport dames 1. Tijdens de jubileum sportdag  speelde oud Heren 1 uit 1982 onder leiding van oud-trainer Chris Zeedijk tegen het huidige Jongens B-top.

WHV start met beachvolleybal en een eigen nieuwe zaal, periode 2008-2017

WHV speelt tenminste al vanaf 1990 tijdens de zomermaanden buiten volleybal. Aanvankelijk vond dit plaats op het zwembad waar een volleybalnet hing, later daarna was er een mobiel net met ijzeren palen dat iedere maandagavond benut wordt om op het gras te volleyballen. Beachvolleybal deden de leden sporadisch wel, maar dat was toch met name voor het strand. In 2009 tot en met 2011 maakte WHV een start met het beachvolleybal door in Leerdam op het Reilinghplein een toernooi te organiseren. Het zand van het toernooi in 2011 werd gebruikt om het beachveld op het zwembad De Wiel aan te leggen.

Ook in de zaal werd aan de weg getimmerd. WHV startte onderleiding van dhr. N. (Niels) Reder in 2010 na een trainerscursus met een technische commissie om een technisch handboek de trainers houvast te bieden hoe er gevolleybald wordt bij WHV. Hoofdtrainers werden hierbij betrokken, zodat er ook echt een technische beleidslijn was waarop getraind werd en waar de ervaring van de WHV-trainers uitgewisseld werd. In de jaren erna kreeg de technische commissie steeds meer vorm en stelde het onder andere zich ten doel om alle teams tenminste 1 klasse te laten promoveren en talenten voor WHV te behouden. Er werden extra trainingsmaterialen aangeschaft en er werd overgegaan van 1 uur naar 1,5 uur per week trainen voor alle teams en steeds meer gingen leden ook meerdere keren per week trainen. In 2012 promoveerde dames 1 naar de derde divisie waar het 2 jaren speelde. Ook de heren promoveerde in 2014 naar de derde divisie en speelde daar 3 seizoenen.

Tussen 2000-2010 schommelde het ledenaantal nog altijd rond de 150 leden. Tussen 2010 en 2012 steeg dit naar 180. De vereniging ziet steeds meer andere sporten op jongere leeftijd starten en gaat daar in 2013 in mee om ook voor kleuters van 3 jaar volleybal aan te bieden.

Steeds meer komt de sociale veiligheid in opsprak binnen. Zo start WHV in 2010 met het vertrouwenscontactpersoon en neemt WHV een voortrekkersrol in het sportiviteitprogramma van de NOC*NSF waarin bij WHV de line-up voorafgaand aan een wedstrijd van dames 1 gestart is.

In 2014 start WHV een veteranenteam bestaande uit oud-spelers en trainers van WHV. Dit team heeft geen teamtraining, maar alleen op basis van routine en ervaring deelnemen aan de hoogste klasse van de recreantencompetitie. Dat jaar worden zij direct kampioen en gaan op naar de voorronden voor het nationale kampioenschap. Gezien streed die nodig bleek om de finale ronde te halen, was er aanvankelijk weinig hoop bij de veteranen, maar zij hielden vol en wisten in de finaleronden zichzelf, de tegenstanders en het meegereisde WHV-publiek te verrassen door boven zichzelf uit te stijgen.

Tussen 2012 en 2017 groeit het ledenaantal van WHV naar de 200 leden. De laatste jaren is dit stabiel gebleven. Op het beachveld worden diverse clinics voor scholen georganiseerd. Ook wordt in 2015 in navolging van succes van het bedrijventoernooi nu ook voor het eerst een ‘beach’-bedrijventoernooi georganiseerd.

Het aanvankelijk dieptepunt wat de opmaat bleek voor het hoogtepunt van dit decennia is zeker het gedwongen vertrek uit “De Schildkamp”. Na jarenlange zoektochten om de sporthal rendabel te maken, besloten na onderhandeling de gemeente en “De Schildkamp” in 2015 om niet langer dan de zaal beschikbaar te stellen. De contributie moest die jaren dan wel omhoog om het gat te dichten. Tijdens een historische vergadering op 26 november in het zaaltje Salem tegenover de kerk besloten de WHV-leden om gezamenlijk met de voetbal, de badminton, WHV-gym en de scholen om een nieuwe zaal te gaan bouwen. Na 1 jaar gelobby en besluitvorming in de raadsvergadering van Lingewaal waar uiteindelijk in 6 raadsvergadering in 2014 werd ingesproken door voorzitter O.J.W. (Olaf) van Arkel namens de sportverenigingen viel het definitieve besluit. Dhr. T. (Tiny) van Dortmont nam het initiatief om het project te gaan trekken en vormde een bestuur voor de sportstichting uit volleyballers G. (Gerwin) Kleijer en G.(Gijs) de Man. Later werd ook M. (Mark) Versteegh bereid gevonden deel te nemen.  Na 1 jaar voorbereiding, aanbesteding, sloop en bouw waar A. (Anne) Blom een heldendaad deed om met zijn ervaring de aanbesteding in goede banen te leiden en de business case mogelijk te maken. Diverse WHV-ers waren betrokken bij de bouw en inrichtingsactiviteiten, zo verzorgde Ton Dhondt de inrichting het materiaalhok en hielpen o.a. Peter Voorburg, Ruud Verhoeven, Daniel en Gert-Jan van der Neut de coördinatie van het werk.

Nog voor de officiële opening namelijk op de avond van 11 juni 2016 mochten de WHV-ers hun opwachting maken in de bevochten nieuwe topsport sporthalvloer. Een historisch afscheid in sporthal “De Schildkamp” waar Roy Groenberg de scheepsbel van de bar ontving van Ralph Klaare van De Schildkamp en deze overhandigde aan Willy de Groot van Café-Cafetaria De Wiel. Voor veel leden voelde deze overgang als bevrijding en start van een nieuw tijdperk.

Op 20 augustus 2016 wordt de nieuwe sporthal “De Wiel” daadwerkelijk geopend met een huis dagprogramma waar met trots de nieuwe sporthal wordt getoond aan alle vrienden, oud-leden, omwonenden, etc. Het eerste jaar in de zaal stond in het teken van de overgang om zelf de zaal, kleedruimten en tribune met elkaar schoon te maken en te houden.

Het 60 jarig jubileum wordt met elkaar opgepakt. De leden wordt gevraagd om initiatieven in te leveren om er een mooi jubileum jaar van te maken waar we trots van kunnen worden. Om de festiviteiten te kunnen financieren worden paaseitjes en shampoo verkocht. Daarmee worden een tweetal ideeën mogelijk te maakt: blacklight toernooi en een CMV-kamp waarbij de kinderen in de nieuw zaal kunnen overnachten.  Om de betrokkenheid verder te stimuleren worden een jubileum BBQ, een tijdelijk WHV-museum ingericht, een reünie georganiseerd door oud-leden en betrokkenen en ter afsluiting een XXL-feest in de sportkantine.